ఒక జర్నలిస్టుగా మీ ప్రాథమిక విధి, సమాజంలోని లోపాలను, అవినీతిని, అన్యాయాన్ని ఎత్తిచూపడమే. ఏళ్ల తరబడి ఈ నిరాశా నిస్పృహల ప్రవాహంలో ఈదిన తర్వాత… ప్రశ్న కథ గురించి కాదు, దాన్ని చూసే మీ కళ్ళద్దాల గురించి.
వృత్తిధర్మంగా అలవడిన ఆ ‘నైరాశ్యం’, క్రమంగా మీ దృక్పథాన్నే మార్చేస్తుందా? మీరు చూసే ప్రతి విషయంలోనూ కేవలం లోపాలే కనిపిస్తాయా?
మరోవైపు, ఎలాంటి సంచలనం సృష్టించకపోయినా సరే… సమాజంలో నిగూఢంగా ఉన్న ఆశ, పట్టుదల, ప్రగతి కథలను వెలికితీయడం కూడా మీ బాధ్యత అని మీరు నమ్ముతున్నారా?
ఒక విమర్శకుడిగా ఉండటానికీ, ఒక విరోధిగా మారిపోవడానికీ మధ్య ఉన్న ఆ సన్నని గీతను మీరెలా గీస్తారు?
